Spring naar inhoud

De familie Diks

Hoe kwamen ze in Harreveld terecht?

Bernardus Diks werd 6 juni 1877 in Diepenveen geboren. Antonia Krosse werd 31 oktober 1883 in Deventer geboren. In 1907 zijn ze getrouwd en werd er een huis met bakkerij en winkel gebouwd op ‘t Joppe bij Deventer.

Een prachtige omgeving met veel bos en tweede huizen voor kapitaalkrachtige mensen uit het westen. Hier begonnen ze vol goede moed als pas getrouwd stel en werden er vijf kinderen geboren. Door omstandigheden zag hij zich genoodzaakt na een aantal jaren de zaak te verkopen en vond hij een plek in Harreveld die beschikbaar kwam. Dit was de bakkerij van de familie Hakvoort die naar elders vertrokken.

Later hoorden we opa Diks (Bernardus) vaak vertellen dat ze veel moeite hadden met die verhuizing naar Harreveld. De tweeling Bertha en Bertus zaten, de een bij moeder en de ander bij vader, achter op de fiets. Ze waren toen vijf jaar oud en op een leeftijd dat verhuizen niet prettig was. Bertus sprong onderweg dan ook van de fiets en vertelde opstandig dat hij niet mee wilde naar Harreveld! Ook in Zieuwent zagen ze opa Diks op zondagmorgen regelmatig voorbij fietsen. Dan werd er gezegd: “ Bakker Diks, die fietst weer naar Joppe”. Waarschijnlijk had hij ook heimwee naar zijn geboortestreek.

Maar in Harreveld voelde hij zich als bakker thuis; je hoorde hem weleens zeggen: “ Ik bak liever eerlijke boerenroggens dan kadetjes voor de rijken”.

Voorste rij v.l.n.r. Bernardus Diks, oudste dochter Willemien, daarnaast Antonia Diks-Krosse. Achterste rij v.l.n.r. jongste dochter Agnes, Toos, Bertus, Riek, Bertha.

-Willemien werd kloosterzuster en trad na 23 jaar uit en trouwde met Gerard Duiker.

-Riek trouwde met Gert Ten Have (Ooimans Gert).

-Toos trouwde met Gert Wolterink ( Gert van de Mölder).

-Bertha werd kloosterzuster en was haar hele werkzame leven in het Lidwina-ziekenhuis in Purmerend hoofd van de operatiekamer.

-Bertus werd de opvolger van zijn vader ( Bakker Diks).

-Agnes trouwde met Toon te Vruchte ( Kunn’n) in Zieuwent.

Toen Bertus ouder werd ging hij naar de landbouwschool en was hij vaak te vinden bij de familie Eskes aan de Heideweg. Zijn hart ging het meest uit naar het boerenleven! Maar er kwam een tijd dat zijn vader hulp goed gebruiken kon en dan zei zijn moeder tegen hem: “Het wordt tijd dat je vader gaat helpen”.

En zo gebeurde het dat hij zich omschoolde en praktijk op ging doen bij Klomp in Doetinchem. Zijn neef had daar een lunchroom annex bakkerij.

Eind jaren dertig leerde hij Dien Penterman uit Zieuwent kennen. Zijn zus Bertha had daar een vriendin, Lina Penterman. Dien ging weleens mee naar Harreveld en vond Bertus wel een knappe jongen. Zo gebeurde het dat ze verkering kregen en 20 augustus 1941 zijn ze getrouwd. Het huis werd verbouwd zodat ze een nieuwe start konden maken.

Dien en Bertus voor de nieuwe winkelpui.

De eerste jaren verliepen voorspoedig. Er werd een zoon geboren.

Bertus met de kleine Bennie.

Ondertussen was de oorlog in volle gang en mensen op de vlucht. Zo waren er heel wat evacuees die onderdak vonden. Door de verbouwing was er voldoende plaats voor een aantal mensen uit Kekerdom en Millingen. Maar om al die mensen eten te geven werd er, tegen de principes van opa Diks in, ( hij was een rechtvaardig mens) af en toe een handje meel uit de meelbuiltjes van de boeren gehaald, zodat de lege magen van die evacuees gevuld konden worden. Na verloop van tijd breidde het gezin zich uit tot een grote familie.

Achter de bakkerij, Dien en Bertus met de kinderen: Marcel bij zijn vader op de knie, daarnaast Toosje, dan Peter bij zijn moeder op de arm en Ellie die gearmd op haar knietjes naast haar zit. Op de voorgrond Annie met naast haar Bennie.
(Op de achtergrond boerderij Gierkink – Plattens)
Opa Diks (Bernardus) op de kermis voor de kraam met zijn dochter Willemien en Marie Konings onze hulp.

Marie hielp in de winkel en was de toeverlaat voor de kinderen. Aan haar arm Marcel die graag geknuffeld wilde worden door haar. Marie was in die tijd onmisbaar, ze was als een tweede moeder voor ons.

Opa Diks (Bernardus) bracht ons regelmatig naar de bewaarschool in Zieuwent. Hij zette dan de bakkersmand, die voor op de transportfiets zat, van de fiets, zodat wij daar met zijn tweeën konden zitten. Middels een pin in de achteras van het wiel stapte hij op, met een flinke zwaai, zodat we helemaal scheef hingen en gilden van spanning en plezier! Wij voelden ons de koning te rijk met zo’n opa.

Het werd steeds drukker, voor Bertus werd het steeds zwaarder. Er kwamen ook jongens van het internaat die werkervaring op kwamen doen in de bakkerij. Het was vaak erg druk maar de zaken liepen goed! Of Bertus toen al ziek was weten we niet. Zijn hang naar het boerenleven was er ook nog steeds! Het paard dat gebruikt werd voor de bakkerswagen kreeg alle aandacht van hem. Ook werden er kanaries gehouden en zelfs gefokt.

Midden jaren vijftig werd hij zwaar overspannen en er werd geadviseerd te stoppen met de bakkerij. Hij ging in loondienst (dus kinderbijslag!), zodat het financieel wat gemakkelijker werd voor een groot gezin van inmiddels tien kinderen.

De kruidenierswinkel werd nog aangehouden. Het viel hem zwaar. Maar één verlangen bleef: een eigen boerderij te hebben. Ondertussen had hij vijf melkkoeien en een aantal varkens. Het viel niet mee! We hoorden hem ‘s morgens zwaar hoesten. In augustus 1964 werd er longkanker bij hem geconstateerd. Het jaar daarop, in april 1965 overleed hij, 48 jaar oud. Veel te jong om een gezin met tien kinderen achter te laten.

De laatste foto van Bertus met kleine Paultje op 6 jarige leeftijd.

Gelukkig was opa Diks (Bernardus) er nog. Voor ons onmisbaar! Ondanks dat hij in zijn leven veel meemaakte, bleef zijn optimisme en humor steeds aanwezig. Hij was een opvallende man met spierwit haar en een markante snor. Aan hem hebben we veel goede herinneringen. In december 1968 is hij overleden, 91 jaar oud.

Onze opa onderweg, geschilderd door Toos.

Na het overlijden van Bertus stopte ook de winkel; de grond op de Mellinkmaat en het stukje aan de Zieuwentseweg werd verkocht. Zo kreeg het huis weer een nieuwe opknapbeurt.

Ondertussen zochten wij allemaal onze eigen weg. Paul deed een koksopleiding en liep op verschillende plekken stage o.a. bij Kaatje aan de Sluis, Blokzijl en Avenarius in Ruurlo. Maar Harreveld bleef aan hem trekken. Hij ging weer thuis wonen bij zijn moeder. Hij werd dieetkok in het St. Jozef ziekenhuis in Doetinchem, ( nu het Slingeland ziekenhuis). Ondertussen volgende hij allerlei cursussen en oefende bij zijn moeder in de keuken en deed met succes aan wedstrijden mee. Hij klom op tot chef van de personeels-restauratie. In 1981 trouwde hij met Francien Stokman. In 1985 werd zoon Bas geboren.

Samen startten ze “Catering Diks Authentiek Culinair” dat ze met veel enthousiasme doen. Ondertussen wordt er gewerkt om het oude huis geschikt te maken voor Paul en Francien, zodat hun opvolgers Bas en Nienke Smit – die in 2017 getrouwd zijn – in hun nieuwe huis kunnen wonen en zo het stokje van hen over kunnen nemen.

Opgetekend door: Toos Venderbosch-Diks, derde in de rij van tien.

Achterste rij v.l.n.r. Gert Wolterink (Mölder), Toos Wolterink-Diks, Gert ten Have (Ooimans Gert) Riek ten Have-Diks, dame?, dame?, Antoon te Fruchte, Agnes te Fruchte-Diks. Voorste rij v.l.n.r. Bertus Diks, Dien Diks-Penterman, opa Bernardus Diks, oma-opoe Toos Diks-Krosse

De bewoningsgeschiedenis van Diks, Looweg 20

Hoe moet ik het overzicht lezen? Deze bewoningsgeschiedenis is het resultaat van noeste en volhardende arbeid van Anton Stortelder. Om het overzicht goed te kunnen lezen is het verstandig om de inleiding van zijn boek ‘Bewoningsgeschiedenissen van boerderijen in Harreveld’ door te nemen welke u ook op deze site vindt.

Lader Bezig met laden…
EAD logo Duurt het te lang?

Opnieuw laden Laad het document opnieuw
| Open Openen in nieuwe tab
Gepubliceerd inArchief
Oudheidkundige vereniging Harvelt 2022